سروده‌ای از رازق فانی (به نقل از تارنمای پرسه)
______________________________
خدا گر پرده بردارد ز روی کار آدم‌ها
چه شادی‌ها خورد بر هم، چه بازی‌ها شود رسوا
یکی خندد ز آبادی، یکی گرید ز بر بادی
یکی از جان کــند شادی، یکی از دل کـند غوغا
چه کاذب‌ها شود صادق، چه صادق‌ها شود کاذب
چه عابدها شود فاسق، چه فاسق‌ها شود مولا
چه زشتی‌ها شود رنگین، چه تلخی‌ها شود شیرین
چه بالاها رود پائین، چه سفلی‌ها شود علیا
عجب صبری خدا دارد که پرده برنمی‌دارد
وگرنه بر زمین افتد ز جـیـب محتسب مـــینا
درباره این سایت